Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu; Bin yıl sürecek zannedilen kar sesidir bu, Bir kuytu manastırda dualar gibi gamlı, Yüzler,ce ağızdan-koro halinde devamlı Bir organun ahengi yayılmakta derinden; Duydumsa da zevk almadım İslav kederinden Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzakta, Tanbüri Cemil Bey çalıyor eski plâkta Birdenbire Mes'udum işitmek hevesiyle. Gönlüm dolu Istanbul'un en özlü sesiyle Sandım ki uzaklaştı yağan kar ve karanlık; Uykumda bütün bir gece körfezdeyim artık.